Door Karel PironMet 0 Commentaren
Het kan verkeren, zei Bredero. Deze brave man werd slechts 33 jaar oud, maar heeft toch een knaller van een lijfspreuk achtergelaten…
Een uitmatch op Melsele is nooit een lachertje. Afgelopen vrijdag stond de Wase derby Melsele A - Sint-Pauwels A geprogrammeerd. Opvallend hierbij is dat beide ploegen DVV Verzekeringen als shirtsponsor hebben. Ondanks het feit dat het hier een topmatch betrof, stuurde DVV geen afgevaardigde om de wedstrijd bij te wonen. Nog maar eens een bewijs dat tafeltennis commercieel van weinig belang is.
Aanvankelijk leek er geen vuiltje aan de lucht: ondanks de stevige tegenstand (C0 - C2 - C2 - C2) bleef the A-team de hele wedstrijd vlot aan de leiding, comme il faut dus. Niet evident gezien de speelomstandigheden, waarbij het op sommige momenten leek alsof er in het locale jeugdhuis een kalf geslacht werd. Mogelijks was de thuisploeg van zijn melk door de oogverblindende sporttas van onze kopman, of misschien hadden ze nood aan raad op mensenmaat? Alleszins, met een 3-7 tussenstand leken we op weg naar een simpele uitzege. De Melselenaars kwamen nog terug tot 6-8, maar bij een 0-2 tussenstand in beide laatste wedstrijden gaf niemand nog een cent voor de kansen van de thuisploeg. Goed 15 minuten later zaten echter zowel Kurt als Christophe te balen als een stekker. Deze laatste overwoog even zijn pallet weg te schenken, maar hield het wijselijk bij volgend statement: "Als ik er volgende week geen 4 win, betaal ik de rekening van de A-ploeg". Misschien kan dit Kurt op andere gedachten brengen om toch maar mee te doen tegen Egmont?
De daaropvolgende hotdogs en het gerstenat (uitgezonderd voor Stefan, die het ramadansgewijs bij River Cola hield) konden de sfeer niet omslaan. Geheel volgens het weerbeeld dropen we dan maar af naar huis.
Terug naar Archief
