Door Karel PironMet 0 Commentaren
Na de nipte zege van vorige week tegen Madelon konden we met een relatief gerust hart afzakken naar Knal Deinze. Wetende echter dat de champagne al koud ligt in onze koelkast, waren we er op gebrand om de zege mee te graaien en zo volgende week de klus te klaren in eigen huis. Ondanks misleidende suggesties van de GPS om ons naar één of ander Nederlands gehucht te sturen, kwamen we uiteindelijk toch in Astene terecht. Bij aankomst werd al snel duidelijk dat we de zege niet zomaar cadeau zouden krijgen. Knal stuurde met Jasper Merckx, Eli Eeckelaert en Niels Dhondt 3 jonge veulens de wei in, aangevuld met de ervaren verdediger Patrick Plasschaert.
Karel en Thomas mochten de debatten openen tegen respectievelijk Eli en Jasper. Eli werd met agressief spel opzijgezet, terwijl Thomas met vuile blocks en ‘hoerechance’ Jasper verweesd achterliet. Vervolgens had Ronny geen problemen met Niels, terwijl Kurt weinig kon inbrengen tegen Muur Plasschaert. 1-3 dus en nog perfect op schema.
Thomas had reeds te kennen gegeven over weinig balcontrole te beschikken en dit bleek uit de volgende wedstrijd. Eli kon op geen enkel moment worden afgestopt en freewheelde naar zijn eerste zege van de avond. Ondertussen was Karel goed op weg Jasper een 2e nederlaag toe te dienen, maar een 10-7 voorsprong in set 2 bleek niet genoeg om de set binnen te halen. De volgende 3 sets waren eenrichtingsverkeer, Jasper sloeg op Merckxiaanse wijze de ene prachtbal na de andere en ging verdiend met de zege aan de haal en bracht de bordjes weer in evenwicht: 3-3. Kurt bracht ons weer op voorsprong na een vlotte zege tegen Niels, jammer genoeg moest Ronny ondanks een sterke match nipt de duimen leggen tegen Patrick.
Ronny en Kurt moesten dus vol aan de bak tegen de kadetten. Aanvankelijk kregen ze beiden geen vat op het frivole spel van hun tegenstanders, maar op ervaring kon een belle uit de brand worden gesleept. Daarin leek Ronny de bovenhand te halen, maar na een cruciale time-out gooide Eli het over een andere boeg en ging met de overwinning lopen. Tussen Kurt en Jasper ging het constant gelijk op, maar enkele netballetjes op de beslissende momenten beslisten de partij in het voordeel van Jasper. 6-4 voor de thuisploeg, het kampioenenfeest leek te moeten worden uitgesteld. In een mum van tijd werd onze hoop echter weer aangewakkerd: zowel Karel als Thomas wonnen met droge 3-0 cijfers. Vooral het gemak waarmee Thomas Patrick wandelen stuurde, was vrij indrukwekkend. De zege lag nog binnen bereik, maar dan moesten wel 3 van de 4 laatste wedstrijden gewonnen worden. Ronny zat door zijn beste krachten heen en had geen kans tegen Jasper, de sterkste man van de avond. Kurt acteerde op B-niveau en liet geen spaander heel van Eli, die wanhopig werd van het foutloze spel van Don Begino. 7-7, Karel en Thomas moesten de klus dan maar klaren. Geen probleem voor Thomas, die opnieuw met 3-0 won en aan een ijzersterke terugronde (3 verloren matchen!) bezig is. Karel had het echter niet onder de markt tegen Patrick. De eerste set ging verloren na veel aanvallende fouten, set 2 werd nipt gewonnen. Na een 6-2 achterstand in set 3 werd het aanvallende pad even verlaten en werd Thomasgewijs overgeschakeld op controlepingpong. Met succes: Patrick had geen antwoord in petto, de zege was binnen. Een milde vorm van euforie overviel ons, de deur naar landelijke staat wagenwijd open.
Oproep aan alle spelers/supporters van Sinpals: volgende week wordt er zwaar gefeest! Be there!!!
Karel.
Terug naar Archief
